وقتی ۶ ماه پیش گفتم که می خوام این اسمو روی وبلاگم بذارم همه عصبانی شدند.( مخصوصا کنکوری های محترم!) آروم آروم شروع کردم اول با پرشین بلاگ و بعد با بلاگر. اما بعد از یه مدتی احساس کردم که خیلی ناشی ام. باید بیشتر از این حرف ها نوشته های دیگران رو بخونم. باید یاد بگیرم که نوشتن چه چیز هایی مجازه و چه حرف هایی چه پیامدهایی دارند. و به نظر خودم باید دوست پیدا می کردم.
من آدم حرافی هستم و برای حرف زدن منتظر نمی مونم که یه گوش شنوا پیدا کنم. با در دیوار آینه وبیشتر از همه با خودم حرف میزنم .حرف زدن برام کار سختی نیست. اما همین کار ساده توی فضای مجاری برام تقریبا غیر ممکنه! دوست دارم که کسی نوشته هام رو بخونه.
امیدوارم بعد از ۶ ،۷ماه چند تایی دوست داشته باشم که چرت و پرت های من رو بخونند!!