از این تازگی ها خوشم اومده( من روی تخته ی کلاس خوندم نمی دونم کی نوشته بود!) :

خدا نه برای خورشید
 
                 و نه برای زمین

                                 بلکه برای گل هایی که برایمان می فرستد

                                                    چشم به راه پاسخی است.



                                                                                                        تاگور

حوصله ام حسابی سر رفته. اینجا هم یواش یواش داره واقعا پر از غرغر می شه. شاید دلیلش اینه که هنوز تصمیم نگرفتم راجع به کدوم بخش زندگیم بنویسم. دوستام یا دانشگاه. بالا خره یه کاریش می کنم. یا تصمیمم رو می گیرم یا در اینجا رو تخته می کنم.